កំណប់ភុជង្គនាគ
ដោយ វង់ ផឿង
©រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង
****************************************
៤ -បុរសទ្រូងស្រាលទ្រគាកធ្ងន់
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី5.មករា 2019.ម៉ោង 9:05
- អច្ឆរិយា ចុះពីយានតាក់ស៊ី ហើយដើរសំដៅមហាសណ្ឋាគារ មជ្ឈឹមប៌ូពា ដែលអ្នកបានមកស្នាក់អាស្រ័យនៅម្ដងទៅហើយ។ លេខាធិការីនី ធាត់កន្ដៀនដដែលយល់មុខដ៏ប្រិមប្រិយនៃអច្ឆរិយា ជាលើកទីពីរលើកដៃសំពះភ្ញៀវ កំលោះសោភាដោយញញឹមកខិបកខុបដូចបានជាន់ជណ្ដើរឋានសួគ៌
- - ចា៎ ! ... អោសុខសប្បាយទេរឺលោក? លេខាធិការិនីអាយុប្រមាណ ៣០ឆ្នាំនេះសួរ។
- - សែនសុខកាយ តែចិត្តតែងនឹកមកលោកស្រីជានិច្ច!
- ស្ត្រីនេះមុខក្រហមដូចផ្កាក្ងោកដោយអៀន
- អច្ឆរិយា ធ្វើរិកជាខំរកអត្តសញ្ញាណប័ត្រ ។ ស្រីនេះលួចមើលរូបពិចិត្រ អច្ឆរិយា ហើយដកដង្ហើមធំ។
- - មិនបាច់ទេលោកខ្ញុំ ស្គាល់ឈ្មោះលោកស្រេចទៅហើយ កាលពីលើកមុនលោកមានបង្កាន់ដៃដែលប៉ូលីសពិន័យ
- - រថយន្តនោះឈ្មោះ ត្រុឌី មែនទេ ?(១)
- - ពិតហើយ ! លោកស្រីចាំឈ្មោះអ្នកដំនើរច្បាស់ណាស់!
- - មិនមែនគ្រប់ តែអ្នកដំណើរពិសេសប៉ុណ្ណោះដែលខ្ញុំចងចាំជានិច្ច!
- ប៉ៃអាខ្មោចឆៅអ្ហើយ! លេងផ្លែផ្កាតិចស៊យចំប្រពន្ធថៅកែសណ្ឋាគារ ឡើងរកាដែកតែម្ដង ក្រោយពីបានធ្វើការកិច្ច និង សំរាកតាមការគួរហើយ អច្ឆរិយា ចុះមកដើរកំសាន្តតាមមាត់មហាជលស័យ នៃក្រុងប៉ាកណាម ក្នុងសំលៀកបំពាក់នៃការកំសាន្តឆ្នេរសមុទ្រ។ ព្រះទិនបតីទោទន់ទាបជ្រេទៅកាន់ជើងមេឃ សមុទ្រដាស់ឈាមក្រហមដេរដាស អច្ឆរិយា ដើរសំដៅវិមានមួយជិតមាត់សមុទ្រ។ តាចាស់ម្នាក់ដើរច្រត់ដៃមើលជើងមេឃ រួចអ្នកសួរថា៖
- - អត់ទោសលោកតា តើខ្ញុំអាចទៅរកជួលនាវាតូចអែណាមួយបាន?
- តាចាស់ច្បូតពុកមាត់របស់គាត់ ហើយមើលមុខ អច្ឆរិយា រួចនិយាយដោយគួរសមថា៖
- - ក្មួយកំលោះរដូវក្ដៅណាស់! ក្មួយមិនអាចរកជួលនាវាបានទេ ធម្មតាគេសុទ្ធតែជួលមុនមួយឆ្នាំជានិច្ច អ្នកមានប្រាក់កាសគេទៅដេកលំហែកណ្ដាលសមុទ្រអែណោះ
- - លោកតាជួយជួលអោយមួយណាមិនបានទេរឺ? ខ្ញុំជូនសគុណមួយជាពីរ!
- - មួយជាដប់ក៏រកគ្មានដែលក្មួយ! តាស្រលាញ់ប្រាក់ណាស់ ព្រោះប្រាក់ជាលិខិតឆ្លងដែននៃសាកលលោក!
- អច្ឆរិយា លាតាចាស់ចេញមកផុតសង្ឃឹម។ បើគ្មាននាវា តើបានអ្វីទៅស្ទូច បានអ្វីដឹកនាំមាស១០០០ គីឡូក្រាមនេះ?
- គិតបណ្ដើរដើរបណ្ដោយច្រាំងសមុទ្រខ្សាច់សស្គុះ។ អ្នកភ្ញាក់ព្រើត នឹង សំលេងទូកយន្តតូចមួយ ដែលបើកបណ្ដោយច្រាំងហើយឈប់។ ទូកយន្ត ផ្ទុកបុរសម្នាក់ និង នារីម្នាក់តាមការវិនិច្ឆ័យដែល អច្ឆរិយា ធ្វើសម្ព័ន្ធលើទឹកមុខ និង រូបពិចិត្រ អ្នកអាចយល់ថា នាងជានារីជាតិបារាំងក្នុងវ័យ២០ឆ្នាំ នាងងើបឈរ នាងមានសម្ផស្សកាយឃើញហើយគួរអោយ នឹងចង់... អោរាងនាងខ្ពស់ បំពើងអាវដែលនាងប្រលេះឡេវពីរខាងលើអោយរបូតដោយចេតនា ជាយអាវដែលនាងបញ្ចេញ ប្រហោងផ្ចិត ដ៏សែនល្អសោភា បីដូចគ្រាប់គុជ ដែលគេដាក់តាំងលំអក្នុងភាជន៍ពណ៌កូឡាប នាងស្លៀកខោអ្នកគង្វាលគោ តឹងស្ទើរប្រេះត្រង់ចន្លោះភ្លៅឡើងក្រពុំដូចផ្ការីក សក់កាត់ខ្លី បញ្ចេញគល់កសាច់ទង់ដែង ដូចពណ៌កេសី នាងដែលដាក់បូក្រហម សមនឹងវែនតាខ្មៅដែលគូសវាសភក្ត្រាឆោមនរៈលក្ខណ៍អិតផ្ទឹម នាងហក់ចុះពីយាន្តដោយទឹកមុខមួហ្មង ក្នុងពេលដែលហក់នេះ អច្ឆិយា សង្កេតឃើញថា សុដននាងលោតញ័រៗក្នុងអាវ ត្រគាកនាងរីកសាយ មិនមែនជាក្រមុំច័ន្ទទឹកឃ្មុំទេ បុរសជាតិសៀម ហក់ចុះពីក្រោយនាងកាន់កន្ត្រកមួយ ហើយដើរអោយទាន់នាង រួចនិយាយ ជាភាសាជាតិវាថា៖
- - អូន ម៉ារីណា! បងមិនមែនចង់ធ្វើអោយអូនសៅហ្មងទេ! អូនយល់សំដីបងមិនបានទេតើ!
- នាងបារាំងសែស ងាកក្រោយផាំង សំលក់បុរសនេះហើយរលាស់សំដីជាភាសាសៀមមានសំនៀងភាសាបារាំងតបវិញថា៖
- - អាមនុស្សភ្លើ! ខ្ញុំមិនចង់ឃើញមុខអាគាត់អែងទៀតទេ! លឺរឺទេ? ខ្ញុំធុញទ្រាន់ណាស់! អារបៀបដដែលៗ ដូច្នេះខ្ញុំខ្ជិលណាស់លោកអើយ!
- - បងមិនយល់ថា អូនចង់និយាយរឿងអ្វីទេ! ពន្យល់បងមកអូន!
- - បានហើយ! គ្រប់គ្រាន់ហើយ! ខ្ញុំទ្រលាន់ណាស់ អោយអាកំភ្លៀងនេះយកទៅទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ទៅ!
- នារីបារាំងទះកំភ្លៀងបុរសសៀមផាំង។ បុរសនេះចាប់ដៃស្រីនេះជាប់ ហើយទាញមក រួចផ្ទាត់សំដីសៅហ្មងថា៖
- - ហងយកអាកំភ្លៀងនេះទៅវិញ! អញ នឹង អោយមេរៀនហង មួយដែលហងត្រូវការចាំទុកអស់មួយជីវិត!
- មុន នឹងបុរសសៀមនេះ ធ្វើចលនាវាយនារីទន់ល្វតល្វៃនេះ អច្ឆរិយា ហោះទៅចាប់ដៃបុរសសៀមនេះជាប់ ហើយកញ្ឆក់ទៅឆ្ងាយពីនាង ព្រមទាំងរលាស់វាចាថា៖
- - មើលយុវជន! និយាយគ្នាសិន!
- អគ្គីកំហឹងឆេះឆួលក្នុងខ្លួន បុរសសៀមលើកចង្អុលដៃចុចលើទ្រូង អច្ឆរិយាហើយទ្រគោះអន្ដាតថា
- - តើអាគាត់អែងមកលាយលំអីក្នុងរឿងនេះដែរ ? ចេញពីទីនេះភ្លាម ប្រសិនបើអាគាត់អែង មិនចង់អោយខ្ញុំបំបែកមុខ អាគាត់អែង!
- - បំបែកមុខខ្ញុំ? ហ៊ីស! ហ៊ីស! ន័យសំដីដ៏មានខ្លឹមសារណាស់
- រហ័សដូចរន្ទះបាញ់អច្ឆរិយា លើកដៃស្ដាំ គប់ចំកណ្ដាលច្រមុះអាសៀមទុយ៌សផាំង
- - នែ៎ ខ្ញុំបង្រៀនអាគាត់អែង អោយស្គាល់អំពីមេរៀននៃការបំបែកមុខគេធ្វើអ៊ីចឹងនែ៎
- លោហិតហូរឆុលចេញពីរន្ធច្រមុះដូចគេស្រោចលើអវរបស់អាសៀមនេះ វាស្ទុះសំដៅអច្ឆរិយាតាមរបៀបហ្សុយដូយ៉ាងខ្ញង់។
- ហា៎..ហា៎... ភ័ន្តច្រលំហើយ អច្ឆរិយាមិនសូវចេះញញើតផ្ដាសទេ អារឿងហ្សូយដូនោះ... ក្រោយពីប្រលងជាប់ខ្សែក្រាវាត់ខ្មៅ នៅភ្នំពេញហើយ ព្រះរាជរដ្ឋាភិបាលបានបញ្ជូនអច្ឆរិយា អោយទៅសិក្សាវិជ្ជាហ្សូយដូបីឆ្នាំក្នុង មហាវិទ្យាល័យអប់រំហ្សូយដូ នៅក្រុងតូក្យូ ប្រលងចេញលេខ ២ ។
- ដោយជំហរជើងតែបន្តិច អច្ឆរិយាគេចផុតពីសត្រូវយ៉ាងងាយ ហើយរហ័សស្មើពន្លឺ អ្នកលូកជើងស្កាត់សន្ទុះរបស់វា វាដួលត្មោល បីត្រលប់ វាងើបឡើងជាថ្មីស្ទុះហេ ដូចក្ងានផ្អើល អច្ឆរិយាហុចដៃស្ដាំវាចាប់ហើយមួលដៃអ្នកមកក្រោយខ្នងវា វាលើកប្រាថ្នាបំបោក អច្ឆរិយាអោយខ្ទេចឆ្អឹង តែវាភ្លេចគន្លឹសជើងដែលអច្ឆរិយា ខ្ទាស់ស្មងជើងរបស់វា។ វាបំបោកអច្ឆរិយាតែលើកមិនរួច ព្រោះជាប់សោស្នៀតត្រង់ស្មងជើងនេះ អច្ឆរិយាឆ្លៀតអោកាសបញ្ជូនមួយកំលាំងដៃឆ្វេងទៅគោះថ្គាមវាផាំង វាខ្ទាតប្រាំជំហាន បីដូចដិហារ្យ អាសៀមកំពិកបញ្ចេញកាំបិតកៃផ្លាប់ភ្លឺចាំង នឹង រស្មីនៃព្រះអាទិត្យអស្ដង្គតភ្លែតៗ។ មុខកាំបិតស្រួចថ្លា ភ្ជង់ទៅមុខ ជននេះហក់ដោយក្បាលសៀមបុរាណសំដៅអច្ឆរិយា ដែលឈរសំលឹងមើលគល់សុដន នៃកញ្ញាបារាំងសែស ដែលលៀនសស្គុះ ត្រង់អាវដែលនាងបន្ដាច់ឡេវអស់ពីរ។ នាងស្រែកថា៖
- - ប្រយ័ត្ន លោក
- អច្ឆរិយា ងាកផាំងរហ័សដូចខ្លាដែលហិតក្លិនគ្រោះថ្នាក់ ដូច្នោះ ហើយថយពីរជំហានយកជំហរ។ ហ៊ីសហា៎ ! អាកំពិកនេះឧទាន
- - អាអែងនឹងបានដេកមុងឈើហើយ អញ នឹង ចោះទំលុះអាវដ៏ប្រនិតរបស់អាអែងបីបួនប្រហោង!
- - យី អែងជាយុវជនដ៏ស្វាហាប់! អញ្ជើររាំក្បាច់ចុះខ្ញុំចាំទទួល!
- បុរសសៀមឆ្កួតកំហឹងហក់ប្រាយលើ អច្ឆរិយា កាំបិតញែកខ្យល់លឺសូរវឹត អច្ឆរិយា បង្វិលខ្លួនតែមួយជំហានហួសទៅម្ខាង។ អាចាក់ជ្រៀលជ្រេ ទៅម្ខាងអែណោះដែរ។ តែដោយវាជ្រុលជំហរអច្ឆរិយា ហក់ភ្លែតទៅពីក្រោយ លាម្រាមដៃចាំ លុះសត្រូវបំបែរខ្លួនមកវិញវាដូចជាហុចដៃអោយ អច្ឆរិយា ដែលច្របាប់ភ្លាម ហើយបង្វិលខ្លួនមួយជាន់ទៀត។ ដៃអាសៀមរមួលលឺសូរផស់ កាំបិតធ្លាក់ខ្ពោកលើដីខ្សាច់ អច្ឆរិយាចាប់ដៃម្ខាងទៀត ហើយយោងទម្ងន់សរីកាយវា ត្រង់ស្មាអ្នក ព្រមទាំងគ្រវាត់រំលងទៅអែលើដីខ្សាច់ខាងមុខប្រមាណ ៥ម៉ែត្រ វាដួលផ្កាប់មុខក្រហ៊ីត អច្ឆរិយាយកជើង ជាន់វាត្រង់លើកញ្ចឹងកបន្តិចបង្កប់ច្រមុះវាក្នុងដីខ្សាច់
- - ប៉ៃអាខ្មោចឆៅ! អច្ឆរិយា ទ្រគោះសំដី អាអែងនៅបៅដោះម៉ែនៅឡើយទេ កាលដែលអញចេះប្រើកាំបិតកាលណោះ!
- អច្ឆរិយា ងាកមកមើលមុខកញ្ញាបារាំងសែស នាងពើងទ្រូងដ៏ស្រួចរបស់នាងញញឹមយ៉ាងក្រអូបមួយ។
- - ហ៎ ច្រាស់ច្រំដីខ្សាច់បន្តិចទៅ ហើយថ្ងៃក្រោយ ត្រូវរៀនអោយចេះប្រយ័ត្នមាត់ មុន នឹងរលាស់អណ្ដាត! អច្ឆរិយាប្រដៅ ។
- - អ៊ឺ..ក! អ៊ឹ!.ក អាកំពិកឈ្លក់ដីខ្សាច់ ។
- - បានហើយលោក កញ្ញាបារាំងអឧទាន លោកសំលាប់វានាំតែមានរឿងវែងឆ្ងាយ!
- បារីដែលអិតមានរបូតពីដៃសោះ តាំងពីមុនប្រយុន្ទ អច្ឆរិយា យកមកបឺតមួយខ្សឺតបង្ហុយផ្សែងទ្រលោមព្រមទាំងដកជើងពីក្បាលអាសៀមនេះចេញផង។
- - ក្បួនជាន់កអាអែងនេះ អញបានទៅរៀនពីគ្រូអញនៅស្រុកខ្មែរ ចេញទៅ! ហើយចំណាំមុខអញអោយច្បាស់ បើថ្ងៃក្រោយឃើញអញចៀស ៥០ម៉ែត្រជាមុន !
- អាសៀមងើបក្បាលពីដីខ្សាច់ ខាកហើយស្ដោះទៅដី យួរដៃស្ដាំវាស្រយង់ដោយ ភ្លាត់សរសៃស្មាធ្វើមុខជូរហួញ រួចមុននឹងដើរចេញទៅវាក្រវាត់សំដីផ្លែផ្កាថា៖
- - អ្ហា៎ ! រឿងនេះមិនមែនខ្វះការសងសឹកទេអា! អាអែងនឹងបង់សងអញថ្លៃជាងនេះទៅទៀត នៅថ្ងៃណាមួយ!
- អច្ឆរិយាសើចចំអករួច
- - លុះដល់ថ្ងៃដែលអាអែងថានោះមកដល់មែន អញ នឹង ប្រើកាំភ្លើងគ្រាប់ធំ ហើយអាអែង នឹង បានទៅលេងឋានភុជង្គនាគក្នុងសមុទ្រនេះ!
- លុះជននេះចេញទៅបាត់ អច្ឆរិយាងាកមកញញឹមលេខ១ ដាក់កញ្ញា បារាំងសែស ដែលលួចមើលអ្នកពីក្រោយខ្នង។ សំដីមាស អច្ឆរិយាចេញពីមាត់ដូចចំប៉ាលិនថោង ជាភាសាបារាំងក្រអូបស្រួយស្រេះដូចមកពីក្រុងប៉ារីស
- - កុំបារម្ភឡើយអ្នកនាង ខ្ញុំមិនអោយ ចក្ខុសម្ផស្សនាង ដ៏សោភានេះ ពើបប្រទះសាកសព ដ៏អាក្រក់សៅហ្មងឡើយ! ហើយម្យ៉ាងទៀតខ្ញុំយល់ថា នារីដ៏គ្រប់លក្ខណ៍កល្យាណដូចអ្នកនាង មិនមែនទៅគ្រវែងក្រសែនេត្រាលើអាជ្រូករបៀបនេះទេ!
- យុវនារីសើចពព្រាយ រួចផ្ទាត់វោហារជាភាសាបារាំងដូចគ្នាថា ៖
- - ចា៎ះ!.. វាទៅត្រេងត្រាងអែលើនាវាកំសាន្តរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដេញក្បាលវាមក.. ចា៎ះ... លោកជាបុរសដ៏សង្ហាដែលចេះផ្គាប់ស្រ្តីណាស់។ តើលោកអនុញ្ញាតអោយខ្ញុំអញ្ជើញលោក ទៅពិសារភោជនាហារ នៅអែលើនាវាខ្ញុំនៅកណ្ដាលសមុទ្រអែណោះទេ។
- អច្ឆរិយា ហុចបារីទៅជូននាងមួយដើម ក្នុងពេលជាមួយនោះ ដៃប្រតិកម្មអច្ឆរិយា កេះដែកភ្លើងឆេះសន្ធោ ហើយ ហុចចំពោះមុខនាង។ នាងអោនបន្តិចដើម្បីនឹងអុជ តែអច្ឆរិយា បន្ទាបភ្លើងចុះទៅក្រោម។ នាងអោនតាម លំអងរាត្រីរុះរោយពាសពេញលើឆ្នេរសមុទ្រ រស្មីដែកកេះបំភ្លឺគល់សុដនរបស់នាងដ៏រលោងនៅក្បំនៅឡើយ។ ត្រង់ណែនរឺ មិនណែន ខ្ញុំមិនហ៊ានធានា។ ចាំដល់អច្ឆរិយាលមើលសិន ទើបខ្ញុំដឹងជាក្រោយ។
- - ពេញចិត្តណាស់ អ្នកនាង ខ្ញុំឃ្លានណាស់ ហើយជាកិត្តិយសដ៏ធំដែលបានស្គាល់អ្នកនាងដ៏មានរូបឆោមយ៉ាងនេះ។
- - មែនឬលោក ?
- - សំដីខ្ញុំត្រូវដូចជើងមេឃ ឃើញល្អថាល្អ ឃើងអាក្រក់ថាអាក្រក់ !
- - ដោះអាវលោកចោលទៅ ហើយយើងទៅអែនាវារបស់ខ្ញុំ
- - ដោយហែលរឺអ្នកនាង?
- - ចា៎ ខ្ញុំចូលចិត្តវិលទៅវិញដោយហែលទឹករាល់ល្ងាច។ ជាកីឡាដែលធ្វើអោយយឺតសរសៃល្អណាស់។
- នាងដោះអាវក្រៅចោលលើផ្នូកខ្សាច់ រួចខោអ្នកគង្វាលគោអាមេរិកាំង។ នៅសល់តែអាវទ្រនាប់ទ្រសុដន និង ខោទ្រនាប់ត្រីកោណ។ នាងហក់ទៅក្នុងទឹកប្រូង។ អច្ឆរិយា ក៏ហក់តាមរួច ហែលទន្ទឹមនាង។ ជួនកាលដៃអ្នក ដៃនាង ប៉ះខ្នងនាង ក្លៀកនាង ដោយរបៀបបន្លំ មួយសន្ទុះមកដល់នាវាមួយដ៏ល្អឆើតឆាយ កម្លាំងច្រើនសេះមានពន្លឺអគ្គីសនី។ កញ្ញាបារាំងសែសតោងជណ្ដើរនាវា ហើយឡើង។ អច្ឆរិយា នៅក្នុងទឹកមើលដំណើររាជសីហ៍ និង កំប៉េះគូថដ៏ល្អរបស់នាង។
- - កីឡារបៀបនេះខ្ញុំចូលចិត្តណាស់ ! ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្មានខោអាវសោះ ដើម្បីនិងផ្លាស់ អ្នកនាង
- - អូ! លោកកុំគិតអារឿងកំប៉ិកកំប៉ុកអ៊ីចឹង ខ្ញុំមានគ្រប់គ្រាន់ទាំងអស់ ដើម្បីបំពេញចិត្តលោកជានិច្ច!
- - អ្នកនាងអស្ចារ្យណាស់!
- ឡើងមកដល់លើនាវា នាងហុចខោអាវដំនេកមួយសម្រាប់ទៅជូនអច្ឆរិយា ដែលស្រាតខោទទឹកចំពោះមុខនាង អែនាងក៏ផ្លាស់នៅពីមុខ អច្ឆរិយា ដែរ។
- - លោករង់ចាំខ្ញុំមួយភ្លែក ខ្ញុំទៅចាក់ភេសជ្ជ:ជូន រួច នឹង លើអាហារដែលគេតែងចំលងយកមកដាក់តាំងពីរម៉ោង ៥ល្ងាចម្ល៉េះ ។
- នាងវិលមកវិញ កាន់កែវសុរាវិស្គី សូដាទឹកកកជូន អច្ឆរិយា ដែលទទួលហើយលើកឡើងឧទានថា ៖
- - សុរាដ៏ឧត្តុងឧត្តមនេះជាទឹកអម្រឹត អាចនឹងប្រោសមនុស្សស្លាប់អោយរស់ អស់ផ្នូរទាំងឡាយក្នុងស្មសានបាន !
- - អោចា៎ះ... ខ្ញុំមានសោមនស្សចិត្តណាស់ ដែលលោកអោយតំលៃយ៉ាងនេះ ចំពោះសុរារបស់ខ្ញុំ! លោកមិនទាន់ប្រាប់ឈ្មោះរបស់លោកនៅឡើយទេ!
- - ខ្ញុំឈ្មោះច្រានិដ្ឋា, អច្ឆរិយា និយាយប្រាប់តាមឈ្មោះអត្តសញ្ញាណប័ត្រ។
- - ខ្ញុំឈ្មោះម៉ារីណា កំណើតបារាំងសែស សញ្ជាតិសៀម។ ក្នុងពេល សង្គ្រាមសៀម បារាំង ពួកសៀមបានចាប់ខ្ញុំមក តាំងពីកុមារីម្ល៉េះ ហើយចិញ្ចឹមរហូតមកដល់ខ្ញុំអាយុបាន ១៨ឆ្នាំ។
- នៅម្ខាង លើតុសំអិតសំអាង នាងម៉ារីណា ទាញយកសម្ភារ:វិទ្យាសាស្ត្រសំរាប់ធ្វើសក់អោយស្ងួត និងអោយជាប់ផ្នត់ មកផ្លុំសក់នាង។ សម្ភារ:អគ្គីសនីព្រួសចំហាយលើកេសីទទឹក ដ៏សោភារបស់នាង វូៗ រ៉។
- - អ្នកនាងបានអាយុ ១៨ ឆ្នាំហើយ យ៉ាងម៉េចទៅទៀត ?
- - ចា៎ះ!. ម្ដាយចិញ្ចឹមរបស់ខ្ញុំរៀបមង្គលការ អោយខ្ញុំមានស្វាមីជាតិបារាំងម្នាក់ ជាសាស្ត្រចារ្យទស្សវិទូ ព្រះអើយ លោកប្ដីខ្ញុំរវល់តែមេឃ ផ្ដាយ ព្រះច័ន្ទ ព្រះអាទិត្យ ស្ទង់ចុះ ស្ទង់ឡើង!.. ភ្លេចចោលប្រពន្ធអោយដេកលើគ្រែ រមួលខ្លួនក្នុងកាមរាគ.. មួយអាទិត្យមិនដែល នឹកឃើញប៉ះសាច់ខ្ញុំម្ដងផង ខ្ញុំទ្រាំពុំបានក៏ដើរ ផ្សងព្រេង រកស្នេហាក្រៅច្បាប់...
- - ប៉ៃអាខ្មោចឆៅអើយ! អច្ឆរិយា ឧទាន! អោអាប្ដីចំកួត! ប្រពន្ធសោភា ផុតលោកិយ៍អ៊ីចឹង មិនចេះផ្គាប់ផ្គុន! អោប្រសិនបើប៉ះចំលើខ្ញុំវិញ...
- - បើប៉ះលើបងតើវាយ៉ាងម៉េច?
- អច្ឆរិយា សើចមើលទ្រូងនាងដែលនាងចូលចិត្តតែចំហ ឡេវពីរ ខាងលើជានិច្ច រួចមើលចុះទៅក្រោម រួចឡើងលើវិញ។
- - បើប៉ះចំលើបង បងហ៊ានធានាថាអោយអូន ម៉ារីណា អែងឆ្អែតស្កប់ស្កល់វារជើងបួននៅក្បែរបង !
- - កុំនិយាយលេងបង អូនបន្តរឿងទៅទៀត ថ្ងៃមួយទៅថ្ងៃមួយ ជីវិតជូរចត់អិតន័យ អូនរសាត់ទៅចំក្នុងបាតដៃនៃឯកឧត្តម ប្រកិតពិផាត !
- - ប៉ៃអាខ្មោចឆៅអើយ !
- - ចុះម៉េចក៏បងភ្ញាក់អ៊ីចឹង ?
- - គេចពីទស្សនវិទូ ទៅជួបឯកឧត្តមប្រកិតពិផាត កញ្ចាស់ទំពែកដូចគេលក ដូចជាគេគេចពីអាខ្វាក់ទៅជួបអាខ្វិនដូច្នោះដែរ រួចម៉េចទៅទៀត ម៉ារីណា ?
- នាង ម៉ារីណា មុខក្រហមដោយ អៀនត្រូវផ្លែសំដី អច្ឆរិយា។ អច្ឆរិយា ត្រូវចេះលេងស្នៀតអោយតឹង។ មីលលកនេះពិតជាប្រពន្ធប្រកិតពិផាត ឬ សហាយ ដែលអាទំពែកកញ្ចាស់លើកទូលដាក់លើក្បាលហើយ។
- ទេវតាខ្មែរដែលតាមថែរក្សា អច្ឆរិយា បោះអ្នកមកចូលមាគ៌ានេះហើយ មីចាបញីសេះស នៃត្រកូលប្រកិតពិផាតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសន្តិសុខជាតិសៀមនេះ មិនអិតផលប្រយោជន៍ទេចំពោះបេសកកម្មរបស់អ្នក។
- - ចា៎!. អូនធុញទ្រាន់ នឹង មនុស្សស្បែកជ្រួញ ដូចប្រកិតពិផាតនេះណាស់ តែអូនមិនដឹងគិតយ៉ាងណា។ គម្បីអោយយុត្តិធម៌ ដល់ឯកឧត្តមផង.. គាត់ស្រលាញ់អូនណាស់ថ្នមអូនដូចកែវមរកត គាត់ពោះម៉ាយ កាលណាអូនងូតទឹក ហើយគាត់អង្គុយជូតអោយអូនពីដៃរហូតដល់ជើង អូនចោលគាត់កញ្ចាស់ហ្នឹងមិនបាន មិនមែនមកពីអាណិតគាត់ទេ! មកពីអូនខ្លាចគាត់ដៃវែងណាស់ អំណាចណាស់ ភពប្រសប់ជាមួយគាត់តែមួយអាទិត្យ គាត់និរទេសអាទស្សនវិទូ អតីតស្វាមីខ្ញុំដោយចោទថាសរសេរអត្ថបទប្រមាថរាជាធិបតេយ្យសៀម។
- - បើអ៊ីចឹងអូនជាប្រពន្ធឯកឧត្តមប្រកិតពិផាតរឺ? នាវានេះជារបស់នរណា? ម៉េចក៏អូនមិននៅអែបាងកក ?
- - ចា៎ះ ខ្ញុំជាលោកជំជាវប្រកិតពិផាត នាវានេះជាកម្មសិទ្ធរបស់ប្ដីខ្ញុំ ខ្ញុំពេញចិត្តនៅសមុទ្រនេះ។ មួយអាទិត្យ គឺរាល់តែថ្ងៃសៅរ៏ បានប្ដីកញ្ចាស់ខ្ញុំមកនៅលើនាវានេះ រហូតដល់ព្រឹកថ្ងៃច័ន្ទបានចេញដំណើរទៅវិញ។
- អោបុរសចេះតែស្នៀតដូនតាជ្រាំដែលៗ ធ្វើអោយខ្ញុំធុញទ្រាន់ណាស់!
- - ចុះអាមួយដែលបងបានប្រដៅវាអោយចេះគោរពស្ត្រី ស៊ីដីខ្សាច់វាជាបុរសមិនមែនចេះតែអាស្នៀតដូចតាទេ មើលទំនងវាប្រសប់ដែរអាមួយនោះ !
- - អ្ហា៎ ! អាសៀមក្មេងនោះរឺ? ខ្ញុំទើបបានស្គាល់វាពីម្សិលមិញ យីអាពួកសៀមអស់នេះ និយមតែស្រមៃថា គ្រាន់តែខ្លួនផ្ទាត់ម្រាមដៃគ្រប់គ្រាន់ហើយ ដើម្បីអោយស្រីៗ លុតជង្គង់នៅក្រោមបាតជើងវា
- កេសីនាងឡើងពណ៌ទង់ដែង រលករលាមសាយដូច ផ្នត់នៃមហាសាគរ នាងដាក់បូក្រហមវិញ។ រស្មី នេត្រាភ្លឺចាំងច្រមុះ ស្រួចបបូរមាត់សែនល្មោភកំរើកញ័រៗ សម្លឹងមើលភក្ត្រា អច្ឆរិយា ដែលញញឹមតបវិញយ៉ាងស្រស់លេខ១ ។
- - បានន័យថា អូនម៉ារីណា ទំនេររហូតល្ងាចថ្ងៃសៅរ៏ ក្នុងករណីនេះ តើអូនព្រមទទួលបងអោយស្នាក់នៅលើ នាវាសួគ៌ានេះរហូតដល់ថ្ងៃនោះបានទេ ?
- - ដោយរីករាយបង! ដរាបណាតែបងអែង មិនមែនជាមនុស្សដែលចេះតែអាស្នៀតដូនតាម្យ៉ាង អូនទ្រលាន់ ណាស់អាស្នៀតហ្នឹង!
- អច្ឆរិយា បង្ហើយសុរាមួយកែវដល់បាត ។ អ្នកដាក់កែវលើតុហើយ
- - បងចេះសិល្បប្លែកៗ ដែលនារីជាច្រើន ហៀរទឹកភ្នែកលូនក្រោមបាតជើងបង បងអាចបង្ហាញអូនបានក្នុងពេលនេះនូវសិល្បកាមារម្មណ៍ពីប្រទេសជប៉ុន
- រហ័សដូចពន្លឺ មួយប៉ប្រិចភ្នែកប៉ុណ្ណោះកញ្ញា ម៉ារីណានៅក្នុងរង្វង់ដៃអ្នក អ្នកអោបនាងផ្ទបនិងអោរា សុដននាងនៅណែនក្បំនៅឡើយ។
- មិត្តអ្នកអានស្គាល់ អច្ឆរិយា ស្រាប់ហើយ !
- មួយសន្ទុះក្រោយ ក្រពើញីមួយស្រែករោទ៏ លើគ្រែកណ្ដាលមហាសមុទ្រដ៏ស្ងាត់ ដែលមានរលកបោកគ្រាំៗជាតន្រ្តី។
- នៅក្នុងបន្ទប់ដេក លើជញ្ជាំង ក្បាលដំណេក រូបថតឯកឧត្តម ប្រកិតពិផាត ដ៏ធំមួយបើកភ្នែកក្រលោតៗ មើលក្បាច់ស្នេហានៃ អច្ឆរិយា ខ្មែរពូជអ្នកសាងអង្គរវត្ត ដែលពិភពលោកក្រាបនៅក្រោមបាតជើងខ្មែរ ក្នុងសតវត្សតែមួយ។ រូបថតនេះសំលឹង អច្ឆរិយា ដែលកំពុងតែវ័ធប្រពន្ធរបស់ឯកឧត្តម។
- ព្រះ ប្រភពនៃពន្លឺ បាចសាចកាំរស្មីលើផ្ទៃមហាជលាស័យ រស្មីចូលតាមចំរឹងដែកនៃបង្អួចនាវា មកលំអលើរាងកាយអាក្រាតដ៏សែនសោភានៃនារីបារាំងសែស អច្ឆរិយា កែងដៃច្រត់លើខ្នើត គយគន់សម្ផស្សកាយដ៏បវរនេះ ម៉ារីណា បើកនេត្រាស្កប់ស្កល់ហើយញញឹម រួចឧទានស្អកៗថា៖
- - បងជាបុរសមានទ្រូងស្រាល ហើយត្រគាកធ្ងន់ ល្អណាស់